ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ

Παραθέτουμε τα εξώφυλλα των δύο βιβλίων που εξέδωσε ο Όμιλος μας (τα οποία μπορείτε να μας παραγγείλετε), καθώς και τα εξώφυλλα κάποιων περιοδικών εντύπων

ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ, Α΄ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΧΟΡΩΔΙΑ-ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Η χορωδία του Ομίλου με μαέστρο την Αγαθούλα Μιχαηλίδου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ 2003-ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2003

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΟΜΙΛΟΥ:

Θα προσπαθήσουμε κατά περιόδους να αναρτήσουμε όσο γίνεται περισσότερο υλικό από το πλούσιο και ποικίλο έργο που έχει παρουσιάσει ο Όμιλός μας στα 15 χρόνια της λειτουργίας του.

Ο Πολιτιστικός Όμιλος Μόρφου πραγματοποίησε από τις 15 Αυγούστου μέχρι και τις 23 Αυγούστου 2003 σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων σε τρεις περιοχές της Ελλάδας καθώς και επισκέψεις – προσκυνήματα σε αρχαιολογικούς , ιστορικούς και θρησκευτικούς χώρους . Παράλληλα κατά την επίσκεψή του στο Δίστομο έγινε η πρώτη φάση της αδελφοποίησης με τον Πολιτισμικό Όμιλο Διστόμου .Στην αποστολή μετείχαν 53 άτομα - μέλη της χορωδίας , του χορευτικού και του διοικητικού συμβουλίου του Ομίλου .

Πρώτος σταθμός μας στις 16 Αυγούστου ήταν η ιστορική και η συγγενική με τη Μόρφου , Σπάρτη . Τα αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι οι πρώτοι Έλληνες άποικοι που εγκαταστάθηκαν στη Μόρφου ήταν Λάκωνες και η θεά τους , η θεά της ομορφιάς , λεγόταν Μορφώ . Το πρωί η αποστολή πραγματοποίησε επίσκεψη στο βυζαντινό Μυστρά , όπου εντυπωσιάστηκε από την ίδια την υποβλητικότητα του χώρου , τα τείχη και τις πάμπολλες χριστιανικές εκκλησίες , που διασώζονται μέχρι σήμερα , ενώ το βράδυ έτυχε πολύ θερμής υποδοχής από τα μέλη του Συλλόγου Γυναικών Στεφανιάς της Λακωνίας με τον οποίο ο Όμιλος μας είναι αδελφοποιημένος από το 1999 . Μεγάλη συγκίνηση μας προκάλεσαν οι κυπριακές σημαίες που κοσμούσαν τα τραπέζια της πλατείας, καθώς και η ομιλία της προέδρου του Συλλόγου Γυναικών , κ. Πετροπουλάκη . Στο πλούσιο δείπνο που μας παράθεσαν στην πλατεία του χωριού παρευρέθησαν και οι αρχές του τόπου ενώ η βραδιά έκλεισε με ανταλλαγές αναμνηστικών δώρων , με τραγούδια και χορούς από όλους τους παρευρισκομένους . Θα ήταν παράλειψη , αν δεν αναφέραμε ότι ο Σύλλογος Γυναικών Στεφανιάς προσέφερε χρήματα στο ταμείο ανέγερσης Μνημείου Πεσόντων και Αγνοουμένων , που θα στήσει ο Όμιλός μας στον Αστρομερίτη .

Την επομένη μέρα το πρωί ,17 Αυγούστου , οι πιο πολλοί επισκέπτονται το Γύθειο , το επίνειο της Σπάρτης , ενώ μερικά μέλη μας που δεν έχουν γνωρίσει τη Μονεμβασία , την προτιμούν, για να περπατήσουν στα γραφικά σπιτάκια και στα στενά δρομάκια της . Το βράδυ δίνεται η πρώτη μουσικοθεατρική παράσταση από τον Όμιλο μας στη μεγάλη πλατεία του δήμου της Σκάλας Λακωνίας.

Οι αρχές της πόλης με επικεφαλής το Δήμαρχο της κ. Μαστρογιαννάκο και τα πλήθη του κόσμου , που κατακλύζουν την πλατεία , γνωρίζουν από κοντά τα ήθη και τα έθιμα ενός κυπριακού παραδοσιακού γάμου και εντυπωσιάζονται από τα κυπριακά τραγούδια , τους χορούς και τα κυπριακά ποτά και εδέσματα (ζιβανία , λουκούμια , σουσιούκκος , σταφίδα κτλ ) , που τους προσφέρονται κατά τη διάρκεια του διαλείμματος . Η βραδιά θα κλείσει με δείπνο που παρέθεσε στην αποστολή μας ο δήμος της Σκάλας και οι δεσμοί φιλίας και γνωριμίας ισχυροποιούνται με την κουβέντα , το χορό και το τραγούδι .

Τη Δευτέρα , 18 Αυγούστου , αφήνουμε την όμορφη Σπάρτη με ανάμεικτα συναισθήματα και
οδηγούμαστε με λεωφορείο μέσω Τρίπολης και Ολυμπίας , όπου πραγματοποιήσαμε σύντομη ξενάγηση , για την Κυλλήνη , όπου μας περίμενε το φέρρυ μπόουτ , για να μας μεταφέρει στο καταπράσινο νησί της Κεφαλλονιάς. Φτάνοντας στο λιμανάκι του Πόρου μας περίμενε το λεωφορείο που θα μας μετέφερε σε μία ώρα περίπου στην κοινότητα των Φαρακλάτων , λίγο έξω από την πρωτεύουσα του νησιού , το Αργοστόλι. Εδώ μας υποδέχτηκαν τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου «Τα Κυκλώπεια Τείχη ». Μετά τη θερμή υποδοχή και την τακτοποίησή μας σε χώρους του δημοτικού σχολείου της κοινότητας , παρακαθίσαμε σε δείπνο – γνωριμία που δόθηκε στη μπροστινή αυλή του ανακαινισμένου και παραδοσιακού οικήματός τους . Και αυτή η βραδιά έκλεισε , παρά τη μεγάλη κούραση της μέρας , με τοπικούς αλλά και κοινούς χορούς και τραγούδια .

Την Τρίτη το πρωί , 19 Αυγούστου , γίνεται η ξενάγηση στο Αργοστόλι και επισκεπτόμαστε το αρχαιολογικό μουσείο , την Κοργιαλένειο βιβλιοθήκη με το ιστορικό και λαογραφικό μουσείο , τη γέφυρα του Δράπανου , το Λιθόστρωτο με τα καταστήματα κτλ . Το βράδυ δίνεται από τα μέλη του συλλόγου μας η δεύτερη μουσικοθεατρική με την αναπαράσταση του κυπριακού γάμου στο οίκημα του τοπικού συλλόγου . Παρευρίσκεται ο αντιδήμαρχος Αργοστολίου , ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου και αρκετοί κάτοικοι των Φαρακλάτων και των γύρω περιοχών . Και εδώ ο κόσμος εντυπωσιάζεται από τα κυπριακά τραγούδια και τους χορούς ενώ άφθονο γέλιο προκαλούν τα θεατρικά δρώμενα στο Β΄ μέρος με θέμα « Το προξενιό » και τη « Γιορτή της Μαρικκούς ». Μετά την παράσταση τα μέλη της αποστολής παρακάθισαν σε δείπνο που τους παράθεσε ο τοπικός σύλλογος και διασκέδασαν από κοινού με χορούς και τραγούδια μέχρι πρωίας.

Το πρωινό της Τετάρτης, 20 Αυγούστου , μας βρίσκει στο λεωφορείο να κάνουμε το γύρο του νησιού , για να γνωρίσουμε και τα υπόλοιπα μέρη της Κεφαλλονιάς . Πρώτος μας σταθμός μετά από μια θαυμάσια διαδρομή το εντυπωσιακό σπήλαιο της Δρογκαράτης . Ακολουθεί διπλή προσπάθεια, για να επισκεφτούμε τη μοναδική στο είδος της λίμνη της Μελισσάνης , αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα λόγω της μεγάλης κοσμοσυρροής που παρατηρείτο . Το μεσημέρι γευματίζουμε στα ταβερνάκια του όμορφου κόλπου της Αγίας Ευφημίας . Μετά το γεύμα παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής ακολουθώντας αντίθετη διαδρομή , πηγαίνοντας προς τα δυτικά του νησιού . Εδώ μας προκαλούν εντύπωση τόσο τα πολύ ψηλά και απόκρημνα βουνά του νησιού κατά μήκος της θάλασσας , που κοσμούνται με πανύψηλα πεύκα που είναι κάθετα με τα βράχια όσο και οι εντυπωσιακοί κολπίσκοι που συναντούμε κατά μήκος των ακτών , με κυριότερο τον κόλπο Μύρτου . Το βράδυ μας βρίσκει στο Λιθόστρωτο για βόλτα και παρακολούθηση μιας από τις πολλές χορωδίες του Αργοστολίου ενώ με την επιστροφή μας στα Φαρακλάτα δίνεται το αποχαιρετιστήριο δείπνο . Εδώ αφθονούν παράλληλα με τους χορούς και τα τραγούδια και οι συγκινήσεις ενώ τα έντονα συναισθήματα της βραδιάς ακολουθούν οι υποσχέσεις για σύντομη αντάμωση στην Κύπρο.

Την Πέμπτη , 21 Αυγούστου , βρισκόμαστε από τις 6 π.μ. στο πόδι , για να μπορέσουμε να φτάσουμε με τη χρήση ενός φέρρυ μπόουτ και την αλλαγή τριών λεωφορείων στον τελευταίο προορισμό μας , που ήταν το Δίστομο της Βοιωτίας . Έτσι με λεωφορείο από τα Φαρακλάτα οδηγούμαστε στα βόρεια του νησιού και συγκεκριμένα στο γραφικό Φισκάρδο , το μόνο χωριό που γλίτωσε από το μεγάλο σεισμό του 1953 , για να πάρουμε το φέρρυ μπόουτ για τη Λευκάδα και πιο συγκεκριμένα αυτό που θα μας έβγαζε στον όρμο της Βασιλικής στα νότια του νησιού . Με ένα δεύτερο λεωφορείο και μέσα από μια θαυμάσια διαδρομή οδηγηθήκαμε στα βόρεια του νησιού της Λευκάδας , εκεί όπου το νησί ενώνεται με γέφυρα με τη υπόλοιπη ηπειρωτική χώρα . Εδώ μας περίμενε το τρίτο λεωφορείο που θα μας οδηγούσε στον τελευταίο προορισμό μας , το Δίστομο . Μετά από μια σύντομη στάση για φαγητό στην Αμφιλοχία , φτάνουμε νωρίς το απόγευμα στο Μεσολόγγι , όπου προβλεπόταν σύντομο προσκύνημα στην ιερή αυτή πόλη . Ξεκινήσαμε την περιδιάβασή μας από τον « Κήπο των Ηρώων » , όπου βρίσκονται οι τάφοι και τα μνημεία των γενναίων αγωνιστών του 1821 , ντόπιων και ξένων , που πάλεψαν , για να κρατήσουν ελεύθερο το Μεσολόγγι από τις στρατιές των Τούρκων . Ακολούθησε επίσκεψη στο ιστορικό μουσείο της πόλης και ξενάγηση μέσα από το λεωφορείο της σύγχρονης πόλης με τη γνωστή λιμνοθάλασσά της . Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για το Δίστομο περνώντας από το Αντίρριο , τη Ναύπακτο , το Γαλαξίδι και την Ιτέα . Κουρασμένοι σωματικά αλλά δυνατοί ψυχικά αντικρίζουμε αργά το βράδυ το χωριό , όπου στη μικρή πλατεία του μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου , μας περίμενε να μας υποδεχθεί όλος χαρά και συγκίνηση ο κύπριος ιερέας- οικονόμος Χαράλαμπος Γιάγκου μαζί με τα μέλη του Πολιτισμικού Συλλόγου Διστόμου . Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δύο μικρά ξενοδοχεία της κοινότητας , παρακαθίσαμε σε δείπνο-γνωριμία που μας παρέθεσε ο τοπικός σύλλογος .
Η επόμενη μέρα ,Παρασκευή 22 Αυγούστου , ήταν μια μέρα από αυτές που χαράσσονται βαθιά στη μνήμη του ανθρώπου και που δύσκολα ξεχνιούνται για δυο βασικά λόγους :
Ο πρώτος λόγος ήταν , γιατί από τη μια είχαμε να επισκεφτούμε από το πρωί την ιερή μονή του Οσίου Λουκά με τα τόσα βυζαντινά κτίσματα και τα εντυπωσιακά ψηφιδωτά , που κοσμούν το ναό του οσίου Λουκά από τις αρχές του 11ου αιώνα μ.Χ. και από την άλλη το μνημείο , που στήθηκε στην κορυφή ενός λόφου του Διστόμου , για να θυμίζει στους νεότερους τις σφαγές των Γερμανών κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής , όπου οι κατακτητές τον Ιούνιο του 1944 εκτέλεσαν εν ψυχρώ 218 κατοίκους , ανάμεσά τους 20 βρέφη ( το μικρότερο ηλικίας δύο μηνών ) , 45 παιδιά και 42 υπερήλικες . Οι καρδιές μας ράγισαν και τα μάτια δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά μας . Αφού τελέσαμε τρισάγιο στη μνήμη των εκτελεσθέντων και αφού μας έγινε σύντομη ενημέρωση , αποχωρήσαμε σιωπηλά και βουρκωμένοι και κατευθυνθήκαμε προς το Πνευματικό Κέντρο της κοινότητας , όπου ο σεβάσμιος ιερέας , πατέρας Χαράλαμπος Γιάγκου , παρέθεσε γεύμα προς σ ’ όλα τα μέλη της αποστολής .

Ο δεύτερος λόγος ήταν σχετικός με τα όσα διαδραματίστηκαν το βράδυ στην πλατεία του Διστόμου τόσο κατά τη διάρκεια της τελετής της αδελφοποίησης του Πολιτισμικού Συλλόγου Διστόμου με το δικό μας , τον Πολιτιστικό Όμιλο Μόρφου , όσο και κατά την παρουσίαση της δικής μας μουσικοθεατρικής παράστασης με κύριο θέμα τον κυπριακό γάμο . Συγκεκριμένα η βραδιά ξεκίνησε με τους χαιρετισμούς που απηύθυναν οι πρόεδροι των δύο συλλόγων , Μίνα Κώτσου και Περσούλα Κουδουνά , ο δήμαρχος Διστόμου κ. Λουκάς Παπαχρήστου καθώς και ο κύπριος ιερέας του Διστόμου , πατέρας Χαράλαμπος Γιάγκου , προς το συγκεντρωμένο πλήθος , που κατέκλυσε την πλατεία του χωριού . Ακολούθως διαβάστηκε ο όρκος της αδελφοποίησης , υπογράφτηκε το σχετικό πρωτόκολλο και έγινε ανταλλαγή αναμνηστικών δώρων. Η τελετή έκλεισε με τη χορωδία μας που τραγούδησε το « Χρυσοπράσινο φύλλο » . Στη συνέχεια μέσα σε μια συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα δόθηκε η τρίτη και τελευταία μουσικοθεατρική παράσταση από τον Όμιλό μας . Οι κάτοικοι του Διστόμου ενθουσιάστηκαν απ’ όσα είδαν να διαδραματίζονται στη σκηνή και αφορούσαν τον κυπριακό γάμο ( το στόλισμα της νύφης , το ξύρισμα του γαμπρού , το ζώσιμο, το ράψιμο του κρεβατιού κ.α. ) , τα τραγούδια του γάμου , τους κυπριακούς χορούς , τα θεατρικά δρώμενα ( το προξενιό , η γιορτή της Μαρικκούς ) ,τα τραγούδια ( αππωμένη , οι ππάλες , το γιασεμί κ.α. ) και καταχειροκρότησαν στο τέλος όλους τους συντελεστές της παράστασης ,τους ερασιτέχνες ηθοποιούς ,τα μέλη της χορωδίας , τους δύο 14χρονους χορευτές Ανδρέα και Κλεάνθη, τις χορεύτριες και ιδιαίτερα το μαέστρο της χορωδίας , κ. Κώστα Κωνσταντινίδη , ο οποίος έγραψε το σενάριο, σκηνοθέτησε και γενικά είχε την όλη επιμέλεια της μουσικοθεατρικής παράστασης . Η βραδιά βρήκε τη χορωδία μας να τραγουδά εκτός προγράμματος το τραγούδι σε στίχους Δημήτρη Λιπέρτη « Καρτερούμεν » και όλους μας να αποχωρούμε κατασυγκινημένοι προς την κοντινή ταβέρνα , όπου δόθηκε το τελευταίο και αποχαιρετιστήριο γεύμα .

Η τελευταία μέρα , Σάββατο πρωί , 23 Αυγούστου , μας βρήκε να επισκεπτόμαστε τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών , το ιερό του Απόλλωνα και να θαυμάζουμε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων στο αρχαιολογικό μουσείο , ενώ το μεσημέρι κατευθυνθήκαμε για ψώνια και για φαγητό στην πόλη « των σαράντα παλικαριών » , την πόλη της Λιβαδειάς . Το απόγευμα αφιερώθηκε στις προετοιμασίες για την επιστροφή μας στην Κύπρο , στους εναγκαλισμούς με τα αδέλφια μας του Διστόμου και στις υποσχέσεις για γρήγορη αντάμωση και τέλεση της β ΄ φάσης της αδελφοποίησης στην Κύπρο . Αργά το βράδυ φορτωμένοι συγκινήσεις , αξέχαστες εμπειρίες και έντονα βιώματα, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το πολύπαθο νησί μας , καταγοητευμένοι απ ’ όσα είδαμε και ζήσαμε , από την πολύ θερμή υποδοχή και φιλοξενία των Ελλήνων αδελφών μας και από το γεγονός ότι προβάλαμε το δικό μας πολιτισμό και την κουλτούρα και ευαισθητοποιήσαμε ακόμα μια φορά το ελλαδικό κοινό γύρω από το μεγάλο εθνικό μας πρόβλημα , της τουρκικής εισβολής και κατοχής του1974 .

Όλα αυτά δε θα ήταν κατορθωτά , αν δεν είχαμε τη συνδρομή τόσο των δικών μας μελών, της χορωδίας και του χορευτικού ,καθώς και του μαέστρου μας , κ. Κώστα Κωνσταντινίδη , που κατέβαλαν αρκετούς κόπους και προσπάθειες και αφιέρωσαν πολύτιμο χρόνο , για να ετοιμάσουν την παράσταση όσο και των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου , που χωρίς τη βοήθεια τους δε θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθούν οι παραστάσεις . Προς όλους αυτούς ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ .

Με εκτίμηση

Για το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Ομίλου Μόρφου

Ο Αντιπρόεδρος

Χάρης Σιαπουτής

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΜΟΡΦΙΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ-ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΡΙΣΤΟΥ ΚΑΤΣΗ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΟΜΙΛΟΥ:

Θα προσπαθήσουμε κατά περιόδους να αναρτήσουμε όσο γίνεται περισσότερο υλικό από το πλούσιο και ποικίλο έργο που έχει παρουσιάσει ο Όμιλός μας στα 15 χρόνια της λειτουργίας του.

Ο Πολιτιστικός Όμιλος Μόρφου διοργάνωσε στις 7/6/2006, με μεγάλη επιτυχία, εκδήλωση προς τιμή του μορφίτη συγγραφέα- ιστορικού, Άριστου Κάτση, στην αίθουσα «Λουκή Ακρίτα» της ΣΠΕ Μόρφου στη Λεμεσό,τιμώντας έτσι ακόμα μια φορά, ανθρώπους που με το πνευματικό τους έργο προβάλλουν τη Μόρφου ενώ ταυτόχρονα συμβάλλουν και στην πολιτιστική ανάπτυξη της πατρίδας μας.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιελάμβανε χαιρετισμό από τον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Ομίλου κ. Ανδρέα Χατζηκυριάκου, αναφορά στη ζωή και το έργο του συγγραφέα από το φιλόλογο κ. Χάρη Σιαπουτή ενώ ο βουλευτής του ΔΗΣΥ κ. Χρίστος Στυλιανίδης παρουσίασε κριτικά και εμπεριστατωμένα το ιστορικό έργο « Από τη Διασκεπτική στην ΕΟΚΑ ». Στη συνέχεια ο πρώην βουλευτής κ. Τάκης Χατζηδημητρίου παρουσίασε το μυθιστόρημα « Η καμένη λάμπα » με συγκινησιακό τρόπο οδηγώντας το ακροατήριο, μέσα από την ανάλυσή του, σε μια νοσταλγική «επιστροφή» στην κατεχόμενη Μόρφου.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα, με τραγούδια από τη χορωδία του Ομίλου υπό τη διεύθυνση του μαέστρου κ. Κώστα Κωνσταντινίδη και χορούς από το χορευτικό συγκρότημα του Ομίλου μας υπό την καθοδήγηση των χοροδιδασκάλων Φάνου και Αντώνη Βακανά.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Μητροπολίτης Μόρφου κ.κ. Νεόφυτος, πρώην βουλευτές, δημοτικοί σύμβουλοι, εκπαιδευτικοί και πλήθος κόσμου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΙΣΤΟΥ ΚΑΤΣΗ

Ο Άριστος Κάτσης είναι γέννημα θρέμμα της Μόρφου. Συγκεκριμένα εκεί γεννήθηκε το 1946. Εκεί φοίτησε στο Πρότυπο Αρρεναγωγείο από το 1952 μέχρι το 1958 και από το 1958 μέχρι το 1964 στο Ελληνικό Γυμνάσιο Μόρφου. Το 1964 φοιτά στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και το 1969 παίρνει το πτυχίο του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Την περίοδο 1969-70 υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία και από το 1970 αρχίζει να εργάζεται ως καθηγητής σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης της Κύπρου. Ξεκινά από την Εμπορική Σχολή Μιτσή στη Λεμύθου, συνεχίζει στο Α’ Γυμνάσιο Μόρφου και από το 1974 μέχρι το 2001 που επέλεξε το δρόμο της πρόωρης αφυπηρέτησης εργάστηκε διαδοχικά στο Λανίτειο Γυμνάσιο, στο Λύκειο Απ. Πέτρου και Παύλου,ως Βοηθός Διευθυντής και στο Γυμνάσιο Πολεμιδιών ως Διευθυντής. Κατά τη σχολική χρονιά 1988-89 υπηρέτησε με απόσπαση στο γραφείο του Υπουργού Παιδείας.

Στη Μόρφου, όσο ζούσε, είχε αναπτύξει έντονη δράση σε διάφορους τομείς. Συγκεκριμένα το 1973 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Μπουάτ Μόρφου και του Ομίλου Φίλων Μόρφου, η ίδρυση του οποίου αποτέλεσε αποκλειστικά δική του ιδέα. Υπήρξε ακόμα αρχισυντάκτης της Μορφίτικης εφημερίδας «Παρατηρητής», ενώ διετέλεσε και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου Διγενής Ακρίτας.

Η δράση του όμως συνεχίζεται αδιάκοπα και στα χρόνια της προσφυγιάς. Επανειλημμένα εκλέχτηκε γενικός αντιπρόσωπος των καθηγητών στην οργάνωση της ΟΕΛΜΕΚ , διετέλεσε μέλος του κεντρικού διοικητικού συμβουλίου της οργάνωσης και γραμματέας και πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ Μόρφου.

Υπήρξε ακόμα μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Αθλητικής Ένωσης Μόρφου (ΑΕΜ) και από το 2004 είχε τη συμβολή του στη δημιουργία της Κίνησης Διαμερίσματος Μόρφου για λύση και επανένωση, της οποίας είναι Πρόεδρος.

Ο Άριστος Κάτσης κάτω από αυτήν την ιδιότητα του είχε τη συμβολή του σε μερικά ξεχωριστά γεγονότα , όπως η δικοινοτική εκδήλωση στη Μόρφου, η επαναλειτουργία της εκκλησίας του Αγίου Μάμα, το άνοιγμα του οδοφράγματος της Ζώδιας, οι ποδοσφαιρικές συναντήσεις Παλαιμάχων της Μόρφου με τους παλαίμαχους Τουρκοκύπριους που κατοικούν στη Μόρφου. Επίσης πρόσφατα ήταν ανάμεσα στα άτομα που παρέλαβαν στη Μόρφου κύπελλα της ΑΕΜ , από παράγοντες του τουρκοκυπριακού σωματείου που στεγάζεται στο οίκημα της στη Μόρφου.

Περνώντας τώρα στο συγγραφικό έργο του Άριστου Κάτση μπορούμε να πούμε πως ξεκινά το 1970 με τη δημοσίευση διάφορων ιστορικών μελετών και πολιτικών κειμένων σε διάφορες εφημερίδες , όπως ο Φιλελεύθερος, η Κύπρος και τα Νέα.

Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο Φιλελεύθερο στις 13 Απριλίου1973, σε μια εποχή που οι φήμες μιλούσαν για πραξικόπημα, με τον τίτλο «Η ένωση, το εφικτό και το πραξικόπημα». Προειδοποιούσε λοιπόν γράφοντας: « Το πραξικόπημα θα γίνει, όχι μόνο για να ανατρέψει το Μακάριο, αλλά για να δώσει λύση στο Κυπριακό. Μπορεί όμως το πραξικόπημα να φέρει την ένωση; Η Τουρκία δεν έχει εκφράσει μέχρι τώρα καμιά ανησυχία για τις φήμες πραξικοπήματος, γιατί το βλέπει σαν μια μοναδική ευκαιρία γι αυτήν. Γιατί θα είναι πολύ αφελής, αυτός που θα πιστέψει πως μετά από ένα πραξικόπημα οι Τούρκοι της Κύπρου θα δεχτούν να παραδώσουν τη γη που ελέγχουν στην Ελλάδα... Αποτέλεσμα του πραξικοπήματος θα είναι η επέμβαση της Τουρκίας... Έτσι θα πραγματοποιηθεί η ποθητή στο Ντενκτάς λύση να αναλάβουν την ασφάλεια της Κύπρου η Ελλάδα και η Τουρκία. Και τελικά το αποτέλεσμα ένα θα είναι: ο διαμελισμός. Επομένως, αν γίνει απόπειρα πραξικοπήματος, θα γίνει ή από ανόητους, που θα πιστέψουν πως θα γίνει η ένωση ή από οπαδούς της διπλής ένωσης.»

Επίσης το Φλεβάρη του 1976 ο Άριστος Κάτσης καθιέρωσε στο «Φιλελεύθερο» τη στήλη «Επιφυλλίδες του Σαββάτου» με ιστορικά και επίκαιρα θέματα, που υπήρξε ένα φαινόμενο για την κυπριακή δημοσιογραφία, αφού διατηρήθηκε συνέχεια μέχρι τον Ιούλιο του 2001. Από τον Αύγουστο του 2001 μέχρι το Φλεβάρη του 2002 συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Πολίτης».

Παράλληλα κατά την περίοδο 1984-88 έδωσε διαλέξεις για το Κυπριακό στα Ελεύθερα Ανοιχτά Πανεπιστήμια της Ελλάδας, της Γερμανίας, της Σουηδίας και της Δανίας, ύστερα από πρόσκληση του Υπουργείου Πολιτισμού της Ελλάδας, επί υπουργίας της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη.

Το εκδοτικό τώρα έργο του Άριστου Κάτση περιλαμβάνει διάφορα αξιόλογα βιβλία.

Το 1977 κυκλοφορεί το βιβλίο του «Από την Ανεξαρτησία στη τουρκική εισβολή», που εξαντλήθηκε αμέσως και επανακυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά από τον αθηναϊκό εκδοτικό οίκο Παπαζήση. Το έργο αυτό είναι το πρώτο βιβλίο που κάλυπτε συνοπτικά την περίοδο 1959-1974 και σ’ αυτό φαίνονται οι διάφορες συνωμοσίες που οδήγησαν στη ντεφάκτο διχοτόμηση της Κύπρου. Παρόλο που εξαντλήθηκε και η δεύτερη έκδοση, ο συγγραφέας δεν προχώρησε σε νέα έκδοση έχοντας πάντα στους σχεδιασμούς του μια πιο συμπληρωμένη έκδοση γι αυτήν την περίοδο.

To 1982 κυκλοφορεί το βιβλίο του «Από την ΕΟΚΑ στην Ανεξαρτησία», που ασχολείται με την περίοδο 1955-59. Σ’ αυτό καταγράφει τεκμηριωμένα τις θέσεις του. Δε θεωρεί χαμένες ευκαιρίες τις προτάσεις Χάρντιγκ και Ράντκλιφ ενώ θεωρεί τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, παρόλα τα αρνητικά τους, ως ένα θετικό βήμα για τον κυπριακό λαό.

Το 1987 κυκλοφορεί το έργο του «Πολιτική Ιστορία της Κύπρου1959-1987» , που ήταν ο 5ος τόμος της σειράς «Κύπρος». Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μελετά τα γεγονότα της περιόδου αυτής, δίνει έμφαση στην τραγωδία του 1974 και αναλύει όλα τα σχέδια που υποβλήθηκαν στα χρόνια αυτά για την επίλυση του Κυπριακού.

Το ίδιο έργο επανεκδόθηκε το 1996 και σήμερα είναι εξαντλημένο.

Το 2002 κυκλοφορεί το βιβλίο του «Οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο(1959-1998)»,που είναι το πρώτο βιβλίο που ασχολήθηκε αποκλειστικά μ’ αυτό το θέμα. Σ’ αυτό αναλύει αντικειμενικά και με ξεκάθαρα συμπεράσματα όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Το έργο εξαντλήθηκε αμέσως και μέσα στους προσανατολισμούς του συγγραφέα είναι μια πιο διευρυμένη έκδοση, που θα περιλαμβάνει και τις κατοπινές εκλογικές αναμετρήσεις.

Ο Άριστος Κάτσης έχει ένα γράψιμο θετικό και εγκεφαλικό και κρίνει τα ιστορικά γεγονότα χωρίς να επηρεάζεται από καταστάσεις και συναισθηματισμούς. Εκεί που κυριαρχεί το συναίσθημα είναι στο μυθιστόρημα «Η καμένη λάμπα», που κυκλοφόρησε το 2003. Το βιβλίο αυτό είναι ένας ύμνος και θρήνος για τη Μόρφου, ένα ενθύμιο γλυκών και πικρών αναμνήσεων για κάθε Μορφίτη και Μορφίτισσα, στο οποίο καταγράφεται ο έντονος πόθος του συγγραφέα για επαναπροσέγγιση των δύο κυπριακών κοινοτήτων και για επανένωση της πατρίδας μας.

Το τελευταίο του βιβλίο εκδόθηκε το 2005 με τίτλο «Από τη Διασκεπτική στην ΕΟΚΑ» και ο ίδιος ο συγγραφέας το θεωρεί ως το πιο ώριμο και το πιο επιστημονικό του έργο. Σ’ αυτό αναλύονται οι εξελίξεις της περιόδου 1946-1955 και κυριαρχεί το μήνυμα πως η παραβίαση της πολιτικής του Ελευθέριου Βενιζέλου, για μια σταδιακή λύση του Κυπριακού, που θα ξεκινούσε από την αυτοκυβέρνηση και θα κατέληγε στην ανεξαρτησία, κάθε άλλο παρά ωφέλησε την πορεία της Κύπρου.

Τώρα έχει τελειώσει ακόμα ένα βιβλίο με τον τίτλο «Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή», όπου καταγράφει την παρουσία της Ελλάδας στη Μικρά Ασία και εξηγεί πώς οι στρατιωτικοί και πολιτικοί θρίαμβοι κατάληξαν σε τραγωδία, ύστερα από τις ασύνετες αποφάσεις των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών της Ελλάδας.

Τελειώνοντας την αναφορά μου στη ζωή και το έργο του αγαπητού συμπολίτη μας, Άριστου Κάτση, δεν έχουμε παρά μόνο να ευχηθούμε να συνεχίσει να μας τρέφει με τις γνώσεις και τα γεγονότα του παρελθόντος, για να κατανοούμε καλύτερα το παρόν και για να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση ή αποφυγή για τα μελλούμενα μας.

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΜΑ:: 35 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

              Το μοναστήρι του Αγίου Μάμα, από το οποίο σώζεται μόνο το καθολικό, βρίσκεται στην κατεχόμενη από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής του 1974 κωμόπολη Μόρφου και είναι αφιερωμένο στον μεγαλομάρτυρα Άγιο Μάμα, ο οποίος τιμάται ιδιαίτερα στην Κύπρο. Η εκκλησία του μοναστηριού θεωρείται από τους πλέον αξιόλογους φραγκοβυζαντινούς ναούς του νησιού. Είναι κτισμένη στα ερείπια δύο παλαιοχριστιανικών βασιλικών και μίας βυζαντινής μεσαιωνικής εκκλησίας, που διαδέχθηκαν η μία την άλλη, και χρονολογείται, με βάση μορφολογικά και τυπολογικά στοιχεία, στις αρχές του 16ου αιώνα.

             Αρκετές πληροφορίες για την ιστορία του μοναστηριού αντλούμε από τα ταξιδιωτικά κείμενα ξένων περιηγητών, όπως του Ρώσου μοναχού Βασιλείου Μπάρσκυ, που το επισκέφθηκε το 1727 και το 1735, καθώς και των Άγγλων Ρίτσαρντ Πόκοκ και Αλεξάντερ Ντράμμοντ, που το επισκέφθηκαν το 1738 και το 1750 αντίστοιχα. Τις περισσότερες πληροφορίες δίνει ο οξυδερκής και παρατηρητικότατος Μπάρσκυ, ο οποίος αναφέρει ότι ήταν φτωχό και με λίγους μοναχούς, εξαιτίας της τουρκικής καταπίεσης και της βαρειάς φορολογίας. Όπως σημειώνει, παλαιότερα αποτελούσε την έδρα του Μητροπολίτη Κυρηνείας, ο οποίος, όμως, λόγω των τουρκικών ενοχλήσεων, υποχρεώθηκε να το εγκαταλείψει και να καταφύγει σε άλλη ασφαλέστερη περιοχή. Ο Μπάρσκυ αναφέρει επίσης ότι οι Τούρκοι είχαν επιδιώξει τη μετατροπή του ναού του μοναστηριού σε τέμενος, ενέργεια που απεφεύχθη μετά που ο ηγούμενος του Αγίου Μάμα υποσχέθηκε να ανεγείρει, σε κοντινή απόσταση, τζαμί για του Οθωμανούς. Τόσο ο Μπάρσκυ, όσο και οι Πόκοκ και Ντράμμοντ εκθειάζουν τη μεγαλοπρέπεια και την αρχιτεκτονική τελειότητα της εκκλησίας του και σημειώνουν τον μεγάλο όγκο των μοναστηριακών κτισμάτων του.

              Το μοναστήρι του Αγίου Μάμα είχε αρκετή κτηματική περιουσία, που καταγράφεται στον απωλεσθέντα, εξαιτίας της τουρκικής εισβολής του 1974, κτηματικό κώδικα Α΄, του έτους 1763, της Μητροπόλεως Κυρηνείας. Αναφέρεται επίσης από τον Αρχιμανδρίτη Κυπριανό, το 1788, ως ένα από τα μοναστήρια που υπάγονταν στη Μητρόπολη Κυρηνείας. Το μοναστήρι εξακολουθούσε να λειτουργεί μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, αφού, όπως σημειώνεται σε κατάστιχο της Αρχιεπισκοπής Κύπρου, διέμεναν σ’ αυτό, το 1825, τουλάχιστον τέσσερις μοναχοί. Στη συνέχεια, όμως, λόγω των μακροχρόνιων επιπτώσεων των γεγονότων του 1821 στην Κύπρο, ερημώθηκε και εγκαταλείφθηκε, τα δε μοναστηριακά του κτίρια χρησιμοποιήθηκαν για αρκετό χρονικό διάστημα, από το έτος 1848 μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, για να στεγάσουν το δημοτικό σχολείο της κωμόπολης. Στα νεότερα χρόνια, γύρω στο 1945, κτίστηκε στα δυτικά της εκκλησίας του μοναστηριού σύγχρονο οικοδόμημα, που ανακαινίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και χρησίμευε ως πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο. Σ’ αυτό εγκαταστάθηκε ο πρώτος Μητροπολίτης Μόρφου Χρύσανθος, το 1973, οπότε ο ναός του Αγίου Μάμα έγινε ο καθεδρικός ναός της νεοσύστατης Μητρόπολης.

ΠΗΓΗ:
http://www.immorfou.org.cy/monastiria%20monastiria%20mitropolis1.shtm

ΔΙΑΒΑΣΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΜΑ:  http://www.pigizois.net/kiprioi_agioi/mamas.htm

ΔΕΣ ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: http://picasaweb.google.com/letstravelforpeace/NORTHCYPRUSMorphouGuzelyurt2004April#

ΔΙΑΒΑΣΕ:   http://shapxar.blogspot.com/2009/09/blog-post.html